Powstanie Warszawskie
Rok 1944 - Powstanie Warszawskie 1 sierpień 2014 Dzień jak codzień a jednak trochę inny... Pochmurnie i deszczowo... Zrobiłam sobie kawę w moim ulubionym kubeczku i z uśmiechem na twarzy włączłam radio. Nie, nie tubylcze, tylko polską stację włączyłam. Pierwsze słowa, pierwsze nuty i mnie zmroziło... Dziś idę walczyć - Mamo! Może nie wrócę więcej, Może mi przyjdzie polec tak samo Jak, tyle, tyle tysięcy Poległo polskich żołnierzy Za Wolność naszą i sprawę, Ja w Polskę, Mamo, tak strasznie wierzę I w świętość naszej sprawy Dziś idę walczyć - Mamo kochana, Nie płacz, nie trzeba, ciesz się, jak ja, Serce mam w piersi rozkołatane, Serce mi dziś tak cudnie gra. To jest tak strasznie dobrze mieć Stena w ręku I śmiać się śmierci prosto w twarz, A potem zmierzyć - i prać - bez lęku Za kraj! Za honor nasz! Dziś idę walczyć - Mamo! Słuchałam i czułam jak łzy napływają mi do oczu... Jak to wszystko się zmieniło. Kiedyś i owszem wiedziałam,